سریالهای سیما شاهنامه ای با پایانی همیشه خوش

نوروزی دیگر هم تمام شد. در این نوروز هم بعلت فراغت حاصل از تعطیلات 15 روزه و گاهی بیشتر از آن عدۀ زیادی از مردم مثل من مخاطب برنامه های مختلف صدا و سیما و بویژه برنامه ثابت این چند سال این قبیل مناسبتها یعنی سریال های نوروزی بودند. سریال هائی که فارغ از ریز داستانهای آن در نهایت با خوش بینی محض سازندگان آن به خوش ترین نحو ممکن و نه بهترین آن به پایان رسید.

مثلا پسری که با دختری ازدواج کرده بود در حالی که به دروغ خود را فردی پولدار معرفی نموده بود در نهایت به وصال یار رسید. یا مردی که بعد از جدائی از همسرش بغلت ناتوانی در پرداخت مهریه به زندان رفته بود ابتدا با رضایت همسر سابقش و با تقسیط مهریه آزاد شد اما  در نهایت دوباره با هم ازدواج نمودند و قص علی هذا.

گوئی سازندگان این قبیل سریالها در جامعه ای خارج از این جامعه زندگی می کنند که چیزی جز صفا و صمیمیت و یک رنگی و ... نمی بینند. و گوئی مسئولان صدا و سیما از ترس متهم شدن به سیه نمائی - آنچه که درخصوص پخش سریال تا ثریا و... رخ داد- ترجیح می دهند خیلی وارد مسائلی که دغدغه خیلی از مردم است نمی شوند.

مثلا در چند سریال بطور جدی به مشکل اشتغال جوانان که مشکل اول جوانان امروز کشور است پرداخته شده است؟ در چند سریال به مشکلاتی نظیر اجاره نشینی کارمندان، مشکلات مالی بیماران خاص و... پرداخته شده است.

ولی باز هم بی خیال می شیم لابد این افراد همچنان کما فی السابق در اقلیتند که مشکلاتشان مهم نیست.

والسلام.

پاسخ‌های انقلابی ابوالقاسم طالبی به سئوالات خبرنگار ضد انقلاب

ابوالقاسم طالبی در پاسخ به سوال یک خبرنگار متواری و ضد انقلاب گفت: من در اینجا متولد شده‌ام و تا آخر ایستادگی می‌کنم و تا زمانی که زنده هستم خودم و فرزندانم، میز انگلیسی‌ها را اگر بخواهند چیزی روی آن قرار دهند، می‌شکنم، ما همیشه ایستاده‌ایم.

نوروز ایرانیان

مفهوم نوروز

نوروز در لغتنامه دهخدا چنین معنی گردیده است:

روز اول ماه فروردین که رسیدن آفتاب است به نقطه ٔاول حمل . (غیاث اللغات ). روز اول فروردین که رسیدن آفتاب به برج حمل است و ابتداء بهار است و این را نوروز کوچک و نوروز عامه و نوروز صغیر گویند، و نیز ششم فروردین ماه روز خرداد که نوروز بزرگ و نوروز خاصه گویند. (رشیدی ) (از جهانگیری ). به معنی روز نو است ، وآن دو باشد، یکی نوروز عامه و دیگری نوروز خاصه ، و نوروز عامه روز اول فروردین ماه است که آمدن آفتاب به نقطه ٔ اول حمل باشد و رسیدن او به نقطه ٔ اول بهار است . گویند خدای تعالی در این روز عالم را آفرید و هر هفت کوکب در اوج تدویر بودند و اوجات همه در نقطه ٔ اول حمل بود، در این روز حکم شد که به سیر و دور درآیند و آدم علیه السلام را نیز در این روز خلق کرد، پس بنابراین این روز را نوروز گویند و بعضی گفته اند که جمشید که او اول جم نام داشت و عربان او را منوشلخ میگویند سیر عالم می کرد چون به آذربایجان رسید، فرمود تخت مرصعی بر جای بلندی رو به جانب مشرق گذارند و خود تاج مرصعی بر سر نهاده بر آن تخت بنشست ، همین که آفتاب طلوع کرد و پرتوش بر آن تاج و تخت افتاد شعاعی در غایت روشنی پدید آمد، مردمان از آن شاد شدند و گفتند این روز نو است ، و چون به زبان پهلوی شعاع را شید می گویند این لفظ را بر حکم افزودند و او را جمشید خواندند و جشن عظیم کردند و از آن روز این رسم پیدا شد.