گوش کنید.
آرام آرام ندایی به گوش می رسد.....
بندگان برخیزید. ماه مهمانی حق است.
ماه ذکر و روزه. ماه احیاء شب و ماه مناجات سحر.
همه اوقاتش وقت قرآن و مناجات و دعا.
چه دعای سحر و چه تلاوتها و چه یارب یارب های دم افطار و شبش.
ماه نورانی تنزیل وحی, ماه انزال ملائک بر ارض.
ای خدای سبحان....
حال که توفیق حضور پای خوان تو مهیایم گشت
اندکی صبر... تمنا و دعایی چند از دلم می گذرد...
هر خطا و گنهی که کردم قلم عفو بکش.
هرچه خیر دو سرا است تو برایم بنویس.
باز ذهنم به خطا رفت و فراموشم شد...
آن عزیز غایب تو سلامت دارش و برایم برسان....
التماس دعا.
از یکی از عزیزان شعری به دستم رسید که عرضه می کنم
رفته بودم دکتر...
دکترِ دیوانه، مثل من شاعر بود
گفت حالت خوب است...؟!
چگونه ممکن است انسان مقدرات و سرنوشت خود را به دست استخاره بسپارد و با تفأل به قرآن و یا دانه‌های تسبیح تکلیف خود را تعیین کند؟
ادامه مطلب ...با همه لحن خوش آوایی ام
در به در کوچه تنهایی ام
ای دو سه تا کوچه زما دورتر
نغمه تو از همه پرشورتر
کاش این فاصله را کم کنی
محنت این قافله را کم کنی
ای کاش و بودم کربلا
همراهت ای خون خدا
می شد سرم از تن جدا
می رفت به روی نیزه ها
ای زینت دوش نبی
روی زمین جای تو نیست
این خار و خاشاک زمین
منزل و ماوای تو نیست
با لاله ها هم سنگریم
مدیون ال حیدریم
هم عاشق پیر خمین
هم جان نثار رهبریم
ما با ولایت زنده ایم
تا زنده ایم رزمنده ایم