کلمات و جملات قصار

سلام 

امروز به جمله قصاری از ژان ژاک روسو برخوردم که من را به تامل واداشت. آن جمله این بود: " آزادی به این معنا نیست که هرکاری دلت می‌خواهد انجام دهی؛ بلکه بدین معناست که مجبور نباشی آن کاری را انجام دهی که دلت نمی خواهد." 

اساسا به چند دلیل خیلی به این قبیل جملات توجهی نمی کنم که دلیل اصلی آن وجود گنجینه هائی غنی تر و کامل تر در میان احادیث و روایات نقل شده از معصومین علیهم السلام است. اما باز هم درنگ کوتاهم با خواندن این جمله من را قانع کرد تا آن را برای یکی دو نفر از دوستانم بفرستم که از قضا بی منظور هم نبود و در پس آن حرفی بود که چندان جرات بیانش را نداشتم. بعضی اوقات این جملات هم ظاهرا خوب به کار می آیند.

رگ خواب

سلام. وقت بخیر.

تماشای فیلم رگ خواب دلیلی شد تا به وبلاگم سری بزنم. نمی دانم شاید ذوق زدگی شاید قدردانی از یک اثر خوب و یا دلایل دیگر سبب نگارش این مطلب باشد.

همه به جای خود

سلام دوباره به همه اون اندک خواننده های وبلاگم که شاید و شاید دلشون برای نوشتن مطالبم تو این وبلاگ تنگ شده باشه. گفتم اندک برای اینکه نظرات و لایکها اندکه و بازدید بعصی مطالب چندسال قبلم بیشتر از مطالب فعلیه.

شاید اگه دوباره دغدغه ای ذهنی برام پیش نمی اومد دنبال مطلب نوشتن نمی اومدم. دغدغه ام هم اینه که هرچیزی شأن و جایگاهی داره که این جایگاه ها در حال فراموش شدنه. درست مثل همین نوشتن های ما که در حال عوض شدن و ضربه زدن به زبان فارسیه.  

یلدا یادت نره

یلدای دیگری دارد می آید با همان هندوانه و انار و آجیل و خوردنی های دیگرش.

اما یادمان نرود یلدا بهانه است بهانه ای برای جمع شدن در کنار هم.

وگرنه هندوانه در تابستان و انار در پائیز و آجیل هم در همه ایام سال هست.

اگر مردشی موبایل و تبلت و کامپیوتر و دوست های هر روزت را کنار بگذار و چند ساعتی را با خانواده خوش باش.

بسم الله

یتیمخانه ایران

دیروز فرصت شد تا به تماشای فیلم یتیمخانه ایران بروم. جدیدترین اثر ابوالقاسم طالبی کارگردان فیلم سینمائی قلاده های طلا و سریال به کجا چنین شتابان. فیلمی با زمینه سیاسی-تاریخی و اندک پس زمینه های طنزی که جالب هم بود. داستانی که به حق باید گفت تا کنون هیچ فیلم یا سریالی بدان نپرداخته بود. اشغال ایران و قحطی و وبا و... که همه و همه دست به دست هم دادند تا به روایت آمار تا 9 میلیون نفر از جمعیت 20 میلیون نفری آن روز ایران کشته شوند.

زندگینامه خسروی سینمای ایران

28 تیرماه مصادف است با سالگرد درگذشت خسرو شکیبایی، خبری ناگهانی که بسیاری را شوکه کرد و رفتنی که خیلی زود بود. «خسرو شکیبایی در سن ۶۴ سالگی درگذشت.» خبر همین بود و هیچکس آن را باور نمی‌کرد. باور نمی‌کرد که آقای هامون سینمای ایران، قید زندگی را زده و تسلیم بیماری‌اش شده باشد.

 خسرو شکیبایی در ۷ فروردین ۱۳۲۳ در تهران متولد و در ۲۸ تیر ۱۳۸۷ دار فانی را وداع گفت. در شناسنامه نامش خسرو است ولی خانواده و نزدیکان او را محمود صدا می‌کردند. پدر خسرو سرگرد ارتش بود و وقتی او ۱۴ ساله بود بر اثر سرطان از دنیا رفت. او فارغ‌التحصیل بازیگری از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود

زندگینامه خیام نیشابوری

غیاث الدین ابوالفتح، عمر بن ابراهیم خیام (خیامی) در سال 439 هجری (1048 میلادی) در شهر نیشابور و در زمانی به دنیا آمد که ترکان سلجوقی بر خراسان، ناحیه ای وسیع در شرق ایران، تسلط داشتند. وی در زادگاه خویش به آموختن علم پرداخت و نزد عالمان و استادان برجسته آن شهر از جمله امام موفق نیشابوری علوم زمانه خویش را فراگرفت و چنانکه گفته اند بسیار جوان بود که در فلسفه و ریاضیات تبحر یافت. خیام در سال 461 هجری به قصد سمرقند، نیشابور را ترک کرد و در آنجا تحت حمایت ابوطاهر عبدالرحمن بن احمد , قاضی القضات سمرقند اثربرجسته خودرادر جبرتألیف کرد.