نتایج مذاکرات ژنو

بالاخره پس از سالها مذاکرات هسته ای، این مذاکرات یک خروجی داشت و آن هم در حد یک بیانیه بود.

حتما کم و بیش از محتوای بیانیه و حواشی و اخبار مربوط به آن باخبر هستید. در اینجا لازم است به چند نکته بیش از پیش دقت کنیم: 

1- اول اینکه در این بیانیه حق غنی سازی ایران و استفاده از انرژی صلح آمیز هسته ای در سطح فعلی برای ایران به رسمیت شناخته شده است. در این خصوص باید گفت که خوب این که خیلی نکته مثبتی برای ما نیست چون اساسا این امر خط قرمز ما بوده و کسی نمی توانسته چیزی جز این را بخواهد.

2- غرب هم متعهد شده که تحریم های خود را افزایش نداده و در سطح فعلی نگاه دارد هرچند الزامی برای کاهش شدید آن نیز وجود ندارد و البته تحریمهای نفتی و بانکی را کاهش دهد. تحریمی که به علت انجام فعالیت صلح آمیز علمی صورت می پذیرد اساسا غیر قانونی بوده و باید برداشته شود نه اینکه از عدم افزایش آن ذوق زده شویم.

3- مدت زمان این تفاهم شش ماه است یعنی حق هسته ای ما برای همین شش ماه به رسمیت شناخته شده و افزایش تحریمها هم فقط در همین شش ماه افزایش نمی یابد. مگر اینکه در این مدت توافق قرص و محکمی با غرب داشته باشیم که به رسمیت شناخته شدن حق هسته ای ما و کاهش و محو تحریمها همیشگی گردد.

4- برخی از اعضای 1+5 مثل انگلیس و آمریکا اساسا قابل اعتماد نیستند تا بتوان به راحتی با آنها بر سر هر میز مذاکره ای نشست و هر توافقی را با آنها قبول نمود.

با گذشت شش ماه دیگر شاید ابعاد دقیقتری از این بیانیه و بار حقوقی و سیاسی الفاظ بیانیه ای که پذیرفته ایم روشنتر خواهد شد. اما امیدوارم با یک آبنبات تیم هسته ای ما گول نخورد هرچند که نشان داده اند که چنین تصوری خیلی بعید است.