تازه به تازه، نو به نو

در طول سه چهار سال اخیر با توسعه بی سابقه شبکه های رادیو و تلویزیونی مواجه بودیم به طوری که شاید کسی باورش نشود که درست بیست سال پیش ما فقط دو شبکه تلویزیونی داشتیم که آن هم روزی 7-8 ساعت برنامه داشت و نهایتا پنج شش شبکه رادیوئی داشتیم اما الآن با گیرنده های دیجیتال 21 شبکه تلویزیونی و 20 شبکه رادیوئی را می توانیم دریافت کنیم. 

شبکه های نوظهور تلویزیون در مواردی چون شبکه نمایش و تماشا و آی فیلم و مستند به بازپخش برنامه های شبکه های دیگر می پردازند و به جز آی فیلم برنامه تولیدی جدیدی ندارند. برخی هم به شوخی می گویند که این شبکه ها می توانند تنها با یک کارمند اداره شوند چرا که فقط قرار است برنامه را اجرا کنند و بار تولیدی ندارند. 

گسترش روزافزون این شبکه ها که برای جذب مخاطب بیشتر داخل کشور و تامین نیازهای مختلف آنها برای جلوگیری از مراجعه آنها به شبکه های خارجی است قطعا امری نیکو و پسندیده و بلکه لازم و ضروری است. اما نباید فراموش کرد که این هدف والا را نباید به گونه ای پیاده کرد که تنها شاهد پخش برنامه های نمایشی تکراری باشیم.

شبکه هائی چون شما و ورزش و بازار را باید شبکه های تلویزیونی موفقی دانست چرا که زحمت می کشند و برنامه می سازند و مخاطب جذب می کنند. اما شبکه هائی چون نمایش و تماشا و آی فیلم که به تکرار فیلم و سریال می پردازند را باید به نوعی ویدئوکلوپی بزرگ خواهد استقبال از این قبیل شبکه ها در کوتاه مدت بسیار بالاست ولی در درازمدت که بسیاری از فیلمها و سریالهای مورد علاقه مخاطبان را پخش نمودند از رونق می افتند و آن گاه است که مردم برای تامین نیازهایشان به سراغ شبکه های دیگری می روند که لزوما ممکن است شبکه های داخلی نباشند.

پس بهتر است صدا و سیما از هم اکنون به فکر تامین برنامه برای این قبیل شبکه ها باشد تا از این امر جلوچیری نماید و مخاطبان خود را در هر زمان همراه خود داشته باشد.