کنکورم کنکورای قدیم

چه دوره زمونه ای شده ها.

میگن امسال هرکس رفته سر جلسه کنکور مجاز به انتخاب رشته شده.

فکر کنم یواش یواش دیگه برای ورود به دانشگاه نیاز به حضور سر جلسه کنکور یا حتی ثبتنام و چند ماه انتظار نباشه.

احتمالا به زودی اعلام میشه که هرکس میخواد بره دانشگاه بره از روزنامه فروشی ها یه مجوز مثل کارت ورود به طرح روزانه بگیره و بره داخل.

ابهت دانشگاهم دیگه از بین رفته. 

 

یادم میاد زمان کنکور دادن من که به زمان دایناسورها هم بر نمی گرده و همین ده دوازده سال پیش بوده حدود یک میلیون و ششصد هزار نفر در کنکور شرکت می کردن و از این تعداد نهایتا دویست هزار نفر قبول می شدن و تازه فقط چهل یا پنجاه هزار نفرشون وارد دانشگاه دولتی می شدن.

همه مراحل ثبتنام و انتخاب رشته هم دستی و کاملا سنتی بود. مثلا شاید برای بچه های الان باورکردنی نباشه برای اینکه بفهمم مجاز به انتخاب رشته شده ام یا نه و قبل از دریافت کارنامه از استرسش بیام بیرون باید به شماره های روابط عمومی سازمان سنجش زنگ می زدیم و تلفن گویای سازمان پس از دریافت شماره داوطلبی فرد اعلام می کرد شما در دوره های روزانه و سبانه و... مجاز به انتخاب رشته هستید.

بعد هم که کارنامه می آمد و نتایج دقیقش مشخص می شد باید دوباره یک روز دیگه می رفتیم کارنامه رو نشون می دادیم تا پفرم انتخاب رشته مون رو بگیریم و یا می رفتیم پست کارنامه مون رو نشون می دادیم و ثابت می کردیم مجاز شدیم تا دفترچه راهنمای انتخاب رشته رو بگیریم.

بعد هم که نوبت پرکردن فرم می شد و باید دقت می کردیم مجموع دو سه عددی را در جدول پر کنیم که جمعش درست با رقم مورد نظرمان که در کد رشته شهر بود جفت و جور درآید مثلا اگر رقم یکگان کد رشته شهرمون 7 بود باید 1 و 2 و 4 را پر می کردیم و اگر در این میان اشتباهی چیزی را پر می کردیم رشته شهری دیگر را زده بودیم. چه بسا که این بلا سر خیلی ها آمد و جای دیگر قبول شدند و چون روزانه بود و محرومیت داشت باید می رفتند.

تازه اعلام نتایج هم که با انتشار اسامی و کد رشته قبولی در روزنامه بود و باید از ساعت ها قبل از آمدن روزنامه به کیوسک های روزنامه فروشی آنجا زنبیل میداشتیم تا نکنه روزنامه تموم بشه و بعد هم که روزنامه گیرمون می اومد با استرس فراوان روزنامه رو ورق می زدیم تا اسم خود را بیابیم و اگر اسممون نبود انگار دنیا روی سرمون خراب می شد. چون به معنی قبول نشدن ما تو کنکور بود.

نمی دونم چی شد که اینها رو گفتم.

شاید بهترین نتیجه اش این باشه که به داوطلبای الان بگم قدر این موقعیتتون رو بدونید که این جور کارها براتون خیلی راحت تر شده. کارنامتون رو از سایت می گیرید و دفترچه رو از سایت می گیرید و تو سایت انتخاب رشته می کنید و از همه مهمتر استرس قبول شدن ندارید و فقط به کجا قبول شدن فکر می کنید اما زمان ما حد اقل 80-70 درصد داوطلبا اصلا قبول نمی شدن.