ماه رمضان بچه های دهه شصت

همه بچه های دهه شصت از روزه داری و روزه گرفتن های دهه شصت خاطراتی دارند که بسیاری از آنها مشترک است. اما به نوعی مختص همان دوران یود و دیگر در دوره ما کمتر با این مسائل برخورد می کنیم.

شاید برایتان عجیب باشد که اولین خاطره از ماه رمضان دهه شصتی ها را تماشای هرساله کارتون زهره و زهرا عنوان کنم . کارتونی که در مقایسه با سایر کارتون ها بسیار مبتدیانه تر و ساده تر بود اما گوئی با حال و هوای ما بیشتر مطابقت داشت. ای کاش از باب تجدید خاطره هم که شده باز هم از تلویزیون پخش می شد.

اما آنچه که همگی با آن برخورد داشته و برای همگی ما مشترک بود روزه های کله گنجشکی بود. بزرگترها خیلی تاکید داشتند که بچه ها از سنین هفت هشت سالگی شروع به گرفتن روزه کله گنجشکی کنند. هرچند هم اکنون این فریضه از یادها رفته و از تابلوی ماه رمضان دوره ما پاک شده و نوجوانی که به تکلیف می رسد یک دفعه با عبادتی مواجه می شود که باید 16 ساعت و اندی را گرسنه و تشنه بگذراند در حالی که تا کنون با چنین چیزی برخورد نداشته است.

غیر از اینها ماه رمضان همواره برای ما تداعی کننده صوت قرآن استاد پرهیزگار بود که به ترتیل خوانی قرآن کریم می پرداخت که آن هم به مدد توسعه قرائت قرآن و پخش زنده های صدا و سیما جای خود را به سایر قاریان داده است.  از دیگر نواهای آشنا برای بچه های دهه شصت صوت ربنای زیبای دم افطار بود که آن هم .... . هیچی جای خودش را به سایر نواها و ربنای سایر قاریان داده است.

از معدود یادگاری های رمضان های بچه های دهه شصت، پخش برنامه درسهائی از قرآن حجت الاسلام قرائتی است که همچنان با همه این تغییرات پابرجا مانده است و هنوز زینت بخش سفره های رمضان ماست. البته از پخش تواشیح بسیار زیبای اسماء الحسنی هم نباید غافل شد. اثر ماندگاری که سی سالی هست که مهمان سفره افطار روزه داران است.