پرسپولیس زلزله / همینه همینه

با آمدن یحیی گلمحمدی و قرارگرفتن وی در راس کادر فنی پرسپولیس، گویا روح تازه ای در کالبد این تیم دمیده شده و این تیم از این رو به آن رو برگشته است.

در 4-3 بازی پرسپولیس با هدایت گلمحمدی این تیم طعم شکست را اصلا نچشیده و تنها یک مساوی گرفته و حتی در جام حذفی دو برد پرگل 6-0 برابر ملوان و 4-1 برابر نفت تهران بدست آورده و گویا قرار است تداعی کننده پرسپولیس دهه 70 یا حداقل پرسپولیس اوایل دهه 80 باشد.

اما به راسنی علت این نتیجه گرفتن و آن نتیجه نگرفتن مانوئل ژوزه چیست؟

شاید یک علت آن بازدهی پائین مربیان خارجی در ایران بعلت عدم امکان برقراری ارتباط مناسب است. شاید یک علت دیگر خودبزرگ بینی برخی بازیکنان است که در دوره ای در اوج بوده اند اما هم اکنون از آن سطح کیفی فاصله گرفته اند.

یک علت دیگر که کم تاثیر نیست نتیجه گرا بودن مدیران باشگاه های بزرگتر است. زیرا این مدیران در مقابل طیف بیشتری از تماشیچیان و اذهان عمومی بوده و به همین خاطر دنبال بازیکن سازی نمی روند زیرا بازیکن سازی روندی زمانگیر داشته و با عمر مدیریتی مدیران همخوانی ندارد.

اما ظاهرا پرسپولیس هم مثل سایر تیم های بزرگ لیگ برتری ترجیح می دهد همچنان امتیازآوری کند تا بازیکن سازی. که خوب البته این امر هم کم اهمیت نیست و جام را به تیمی میدهند که بیشترین امتیاز را بگیرد.