اندر حال و هوای این روزهای دولت

این روزها دولت بسیار پر سر و صدا بوده است. هرچه فکر کردم علتش را بیابم به علتی قطعی دست نیافتم. نمی دانم این حواشی ناشی از توفیقات گسترده دولت در عرصه کنترل بازار ارز است یا ناشی از کنترل بازار کالاهای مصرفی در داخل؟

اخیرا هم رئیس جمهور پس از حصول توفیقات یادشده و به منظور سرعت بخشیدن به امور جاری دولت برای رسیدن هرچه سریعتر به توفیقات بعدی دست به تغییرات در کابینه زده است که خیلی هم دور از انتظار نمی توانست باشد.

اما بنده با مختصر عقل خود نتوانستم ذهنم را نسبت به این تغییرات قانع کنم.

شاید احتمالا رئیس جمهور فکر کرده اند که اداره کابینه مثل پختن کباب است که مرتب باید سیخ های کباب را جابجا کرد تا یک طرف آن نسوزد و یک طرف دیگر خام بماند. لذا سعی دارد تا با جابجائی افراد همه را در اداره امور جاری کشور سهیم بداند.

شاید هم رئیس جمهور محترم خیل عظیمی از نخبگان را شناسائی نموده و قصد دارند از تدابیر همگی آنها در اداره کشور استفاده نماید.

شاید هم رئیس جمهور همان کارلوس کی روش عرصه سیاسی و اجرائی کشور است که هنوز به ترکیب مطلوب خود دست نیافته و مدام برای نتیجه گرفتن دست به تغییر ترکیب می زند.

شاید هم سرعت رئیس جمهور برای خدمترسانی بیش از سرعت همکارانش است و سعی دارد در اجرای امور تسریع بخشد. اما باید مواظب بود که سرعت زیاد در دوربین های پلیس ثبت نشود و الا پلیس با متخلفان برخورد خواهد نمود.

آنچه که در زمینه این تغییرات از همه جالب تر است این است که هر کس که قرار است برکنار شود اول خبر عدم برکناری اش بیرون می آید بعد برکنار می شود که خوب تنها توجیه منطقی آن هم این است که این امر بدان علت روی می دهد که رئیس جمهور قصد دارد تا حد امکان از نیروی نخبه ای که بر مسند کار است استفاده نموده و تنها با نصیحت های پدرانه خود در اصلاح روند کار اقدام نماید و برکناری در زمانی اتفاق می اذفتد که این افراد به هیچ صراطی مستقیم نمی شوند.

و آخر از همه هم اینکه شاید برای جلوگیری از رکود و یکنواختی کارها تغییرات مدیران ارشد لازم است تا آن ها هم با تغییرات مدیران میانی رخوت و سستی را از بین پرسنل خود دور نمایند.