9 دی 88، زائیده فرهنگ عاشورا، تداوم 22 بهمن 57

بی شک بزرگترین و ماندگارترین روز دهه 80 در ایران را باید روز 9 دی ماه 1388 دانست.

در این روز بود که خشم مقدس عزاداران حسینی طومار فتنه 88 را در هم پیچید و آتش این فتنه چند ماهه را خاموش نمود.

طیف اعظم فتنه گران داخلی و حامیان خارجی آن ها و حتی برخی از مخالفان جریان فتنه در داخل هم تصور نمی کردند که حضور مردم در این روز چنان عظیم باشد که فتنه را ریشه کن کند.

اما چه شد که این حضور رقم خورد؟

مهمترین عاملی که باعث شد این حماسه مردمی رقم بخورد هتاکی های عوامل فتنه در روز عاشورای 88 برابر با 6 دی ماه بود. فراخوان روسای خارج نشین اوباش برای حضور در خیابانها باعث حضور آشوبگران در خیابان های مرکزی تهران و تخریب و آتش زدن اموال و جسارت های پیاپی به عزاداران حسینی و امام حسین علیه السلام شد.

این عمل خشم مومنان را برانگیخت به گونه ای که بر هر عقل سلیمی عیان شد که این جریان، جریانی قطعا ضد دین است و دیگر در بین این جریان کسی نیست که واقعا معتقد به تقلب در انتخابات باشد.

آنچه که در سه روز بعد از عاشورا یعنی 9 دی ماه اتفاق افتاد خشم خروشان ملتی بود که با متانت تمام گستاخی های فتنه گران در روز قدس سال 88 و نیز 16 آذر آن سال را تحمل نموده بود اما دیگر نمی توانست در برابر توهین آشکار به امام خود بگذرد.

این امر بی سابقه هم نبوده است. چنانکه راهپیمائی های عاشورای 57 در آخرین ماه های حکومت وابسته پهلوی نیز در نوع خود قابل توجه بوده است.

همگی این موارد نشان دهنده عمق وابستگی مردم به اعتقادات دینی و توجه بدان است. دین اسلام و مذهب پویای شیعه بعنوان مذهبی با شئون سیاسی-دینی است که سبب گذر جامعه از تنگناهای دشوار و توطئه های اجانب است.