یلدائی دیگر

گذر ایام بار دیگر سپری شد و سپری شد تا بار دیگر 30 آذر رسید و شب یلدا.

یلدا شبی است که طولانی ترین شب سال است. ایرانیان از دیرباز این شب را پاس داشته و با جمع شدن کنار هم، خوردن میوه ها و خوراکی ها و شاهنامه خوانی و حافظ خوانی را از سر می کذراندند.

شاید اگر آدم کم حال و حوصله ای باشی فکر می کنی که ایرانی ها چقدر آدم های الاف و بیکار و خوش گذرانی بوده اند که به هر بهانه ای کنار هم جمع می شدند یا به مسافرت و دید و بازدید می رفتند. اما فکر می کنم فلسفه این قبیل کارها چیزی جز این است.

آنچه که مورد اقرار قریب به اتفاق مردم در کشورهای مختلف واقع شده، خون گرمی مردم ایران است و قرار دادن مناسبت هائی مثل نوروز و شب یلدا برای جمع شدن کنار هم نیز از همین امر ناشی می شود.

ایرانی ها خانواده دوست هستند و حتی اگر به علتی از خانواده و خویشان خود دور افتند هم به طریقی این دوری را مرتفع می کنند. از ارسال نامه در قدیم گرفته تا تماس های تلفنی و... در امروز.

چرا یلدا؟

یلدا طولانی ترین شب سال است و ایرانیان باستان این طولانی بودن را بهانه ای کرده اند برای جمع شدن کنار هم. شاید خواستشان این بوده که با جمع شدن کنار هم این طولانی بودن را از سر بگذرانند.

شاید بتوان گفت که این عصر با وجود وسائل ارتباطی یا سرگرم کننده مختلف دیگر لزومی به این جمع شدن ها نیست یا اصلا این طولانی بودن که به چشم نمی اید. اما واقعیت این است که همه چیز بهانه ای برای با هم بودن است. کار، قرض ئ بدهی، درس و دانشگاه هیچ یک مانعی برای آن نیست.