این بار هم زود دیر می شود. مثل همیشه.

انگار همین الآن بود که ماه رجب از راه رسید.

اما حالا که به تقویم نگاه می کنم می بینمشانزدهم رجب است و کار خاصی هنوز نکرده ام. گوئی این ماه هم قرار است مثل ماه های دیگر سپری شود و از فیوضات خاصه آن بهره چندانی نبرم.

باید به خود تکانی بدهم. آخر تنها سیزده روز از این ماه مانده و باید برای ورود به ماه شعبان و آماده شدن برای ورود به ماه رمضان توشه ای بردارم.

کاش می شد زمان را به عقب بازگرداند. اما نه امکان ندارد. از فرصتی که از دست رفته صد افسوس. اما هنوز فرصت زیادی است صد شکر. اما اگر تا فرصت باقی است کاری نکنم باز هم زمانی می رسد که می گویم: "ناگهان چه زود دیر می شود."

پس من باید بشتابم. تو هم باید بشتابی. همه باید بشتابند.

در لحظه های بارانی دل هایمان به یاد همدیگر و دردها و مشکلات همدیگر هم باشیم.

التماس دعا.