امان که وقتی با دوستان و آشناهایمان جائی می
رویم مدام به آنها تعارف می کنیم و حنی به قیمت معطل کردن 2 نفر دیگر در
چهارچوب در می ایستیم و به همراه خود تعارف می کنیم تا اول او وارد شده یا
خارج شود.
اما در راه رفتن و رانندگی و... رعایت افراد غریبه را نمی کنیم.
گوشی موبایلمان
را در مترو و خیابان و ...
دستمان گرفته و در راه رفتن چنان جلوی این و آن راه می رویم و یا موقع
سوارشدن اتوبوس رویمان را آن طرف می کنیم که اصلا انگار دیگران از شکم مادر
محترمشان هنوز زاده نشده و وجود خارجی ندارند یا در راه رفتن و رانندگی
خود چنان خود را به ندیدن می زنیم و با سرعت خود را پای پله برقی مترو و
خروجی اتوبان می رسانیم که انگار روی پیشانی مان در ازل نوشته اند: "حق با
شماست"