به یاد 8 آذر 1376

امروز 8 آذر است و درست 15 سال پیش در چنین روزی ایران با تساوی 2-2 در ملبورن استرالیا برابر این تیم، به جام جهانی 98 فرانسه صعود کرد.

دقیقا یادم هست. آن روز بخاطر اردوئی که برای گروه سرود مدرسه مان پیش آمده بود و مدیر مدرسه مان و یکی دو تا از معلم ها همراه آنان رفته بودند، مدرسه ما تق و لق بود. من هم از خدا خواسته کلاس زنگ آخرم را که معلمش آن روز نیامده بود زودتر پیچوندم تا به بازی برسم. آخر بازی ساعت 12:45 ظهر شروع می شد. البته با این وجود نیم ساعت اول بازی را از دست دادم و وقتی رسیدم خونه ایران 1-0 عقب بود. اما همه یادمان هست که نتیجه به گونه دیگری رقم خورد و این را مدیون نسلی از فوتبال ایران هستیم که به حق باید آن را نسل پا طلائی فوتبال ایران دانست.

وقتی بازیکنانی مثل علی دائی، کریم باقری، خداداد عزیزی، احمدرضا عابدزاده، افشین پیروانی، مهدی مهدوی کیا و... در تیمی جمع شوند، اگر آن تیم به جام جهانی صعود نکند باید تعجب کرد.

تیم ملی دهه 70 ایران را باید مدیون ترکیب 6 دانگی بدانیم که مایلی کهن برای جام ملت های 96 امارات بست و البته این نفرات ملی پوش از باشگاه های استقلال و پرسپولیس و پاسی بیرون آمد که در آن موقع یکی از قوی ترین دوره های فعالیت خود را سپری می کردند. به گونه ای که پرسپولیس در همان سالها با حضور علی پروین با اختلاف امتیازی زیاد و چند هفته پیش از پایان فصل 78-77 به قهرمانی رسید. یا استقلال در همان سال به نایب قهرمانی باشگاه های آسی رسید در حالی که در آن مقطع از هر کشور یکی دو تیم در جام باشگاه ها حضور داشت.

اما امروز چه بر سر فوتبال کشورمان آمده که تیم ملی شش دانگی را نداریم؟ قطعا ریشه مشکل در باشگاه و باشگاه داری امروز است. مدیران امروز باشگاه ها نتیجه گرا شده اند و می خواهند برای گرفتن بودجه سالهای بعد تیمشان به مسئولانشان بیلان بدهند بخاطر همین امر هم به هر قیمتی حتی اگر آن قیمت 9 تا صفر داشته باشد، می خواهند بازیکنان ملی پوش سن و سال گذشته را جذب کنند تا با اتکاء به آنها بتوانند نتیجه بگیرند. مدیران دهه 70 انگار ورزشی تر بودند و ورزشی تر می اندیشیدند. نمیدانم شاید هم پول و پله ای نداشتند و اگر اینطور است همان بهتر که نداشتند.

چاره درمان درد این روزهای فوتبال ما توجه به بازیکن سازی در تیم های بزرگ لیگ برتری است. وگرنه اگر کی روش برود په له و مارادونا و همه مربیان مطرح جهان هم که جمع شوند دردی از فوتبال ما دوا نخواهد شد.