یازدهمین دوره رقابت‌های فوتبال لیگ برتر باشگاه های کشور پس از 283 روز پر هیجان، شامگاه بیست و دوم اردیبهشت‌ماه 91 با قهرمانی تیم فوتبال سپاهان اصفهان و سقوط تیمهای شهرداری تبریز، شاهین بوشهر و مس سرچشمه به لیگ دسته اول به پایان رسید.
سپاهان با این قهرمانی، برای چهارمین مرتبه که سه دوره آن بصورت متوالی بود، جام زرین لیگ برتر را بالای سر برد تا رکوردی ارزشمند برای خود در این مسابقات به ارمغان آورد. ضمن اینکه محرم نویدکیا که در دومین دوره لیگ برتر با 22 سال سن جام قهرمانی را بالای سر برده بود، در سه دوره گذشته هم جام قهرمانی لیگ ایران را بالای سر برد تا رکوردی بسیار مهم را به خود اختصاص داد.
رضا عنایتی آقای گل دوره‌های نخست، چهارم و پنجم لیگ برتر که امسال هم با 18 گل در رده سوم برترین گلزنان قرار گرفت، توانست رکورد بیش از 100 گل زده در لیگ فوتبال ایران را به نام خود ثبت کند تا از این حیث رکوردار باشد.
با پایان یافتن فصل 91-90 لیگ برتر و مشخص شدن جایگاه تیمها شاهد بروز و ظهور نکات جالبی به لحاظ آماری و بعضا حاشیه ای برای تیمهای مختلف بودیم که در مطلب حاضر به برخی از آنها خواهیم پرداخت.
در ابتدا لازم است با هم نگاهی به جدول کامل لیگ یازدهم بیندازیم.:
به گزارش خبرگزاری فارس، یازده سال از عمر فوتبال حرفه‌ای ایران می‌گذرد در این سال‌ها ستاره‌های کاغذی زیادی در فوتبال ایران ظهور کرده‌اند؛ ستاره‌هایی که نه به خاطر منش و خلق و خوی پهلوانی و مردمداری که بیشتر به خاطر ژست‌ها و تیپ‌های هالیوودی‌شان محبوب برخی شده‌اند.
فوتبال ایران حرفه‌ای شده اما در این فوتبال حرفه‌ای ارزش‌ها رنگ باخته یا کم رنگ شده است. شاید به همین دلیل است که منشوری‌های فوتبال ایران هموار در صدر اخبار هستند و اسم و عکس‌شان از روی جلد روزنامه‌ها و نشریات کنار نمی‌رود. شاید قحطی آمده، آن هم از نوع بدش...
اما زمانی که فوتبال ما آماتور بود، زمانی که عشق و تعصب به پیراهن باشگاهی و هواداران و فوتبالدوستان حرف اول را می‌زد فوتبال این مرز و بوم پرستاره بود.
پس بی دلیل نیست که این روزها نام برخی از ستاره های حرفه ای را با نام همان آماتورها در ورزشگاه فریاد می زنند بلکه بر ابهت و محبوبیت شان افزوده شود.
سال 90 سپری شده است و شاید ابتدای سال 90 کسی هیچکس نمی توانست باور کند در این سال مهمترین اتفاقات سال در حوزه ورزش رخ خواهد داد تا حتی اتفاقات مربوط به اختلاس نیز برای چند روزی زیر غبارحواشی ورزش مسکوت بماند.
تنها دو روز پس از پایان تعطیلات نوروزی سال 90 دو سرمربی بزرگ شناخته شده جهان همزمان با یکدیگر وارد ایران شدند تا هدایت تیم های ملی فوتبال و والیبال کشورمان را برعهده بگیرند. هر دو از همان روزها کار خود را آغاز کردند و به موفقیت های چشمگیری نیز دست یافتند. کی روش سرمربی تیم ملی فوتبال کشورمان موفق شد سالی بدون شکست را برای فوتبالدوستان رقم بزند تا انتظارات بار دیگر از فوتبال بیشتر شود و همگان صعودی بدون مشکل به جام جهانی را از کی روش طلب کنند. ولاسکو اما کار بزرگ تری را انجام داد و توانست اولین قهرمانی آسیایی تیم ملی والیبال ایران را به ارمغان بیاورد و در جام جهانی نیز بزرگانی چون لهستان، صربستان و آرژانتین را زمینگیر کند تا یک شبه محبوب ایرانیان شود.