دیشب داشتم مستند مربوط به حاج اکبر ناظم رو می دیدم. بعد از دیدن بخشهائی از این مستند با خودم فکر می کردم که من کجا و امثال این حاج اکبر کجا؟ اعتقاد لرزان من به امام حسین کجا و اعتقاد ناب و استوار امثال این اشخاص به این بزرگوار کجا؟ مگر من چه دارم و چه کرده ام که بخواهم به آن ببالم؟
البته امام حسین به کار و نظر من نیازی ندارد. من هستم که برای روشن شدن اوضاع و احوال خودم به این عزیز نیازمندم منم که اگر در راه ایشان باشم در مسیر مستقیم خواهم بود و اگر نباشم چه به روزم خواهد آمد؟
آقاجان رفتی که با رفتنت اسلام باقی بماند.
دعا کن که با ماندنم بتوانم قدم کوچکی در راهت بردارم.