ای کاش......

رمضانی دیگر در راه است

ولی کاش برای ورود به ماه مهمانی خدا آماده تر شده بودم.

کاش ایمانم به خدا و کرامتهایش به اندازه آن کودکی می شد که هنگام رفتن برای خواندن نماز باران، با خود چتری می برد.

کاش بیشتر از گناهان خود شرمسار می شدم شاید که بتوانم در این ماه بهتر از خدا طلب مغفرت کنم.

کاش که همگان در این ماه با هم مهربانتر می شدند و پس از آن هم قلبهایشان به هم نزدیک می ماند.

کاش برخی منزلت این ماه را بیشتر درک می کردند تا دیگر در انظار عمومی از روزه خواری و بدپوششی خود شرمسار باشند و دیگر شاهد این صحنه ها نباشیم.

کاش رمضانی فرا رسد که خوب بودن و خوب شدن و خوب ماندن هایمان دیگر آرزو نباشد.