روز دیدن

امروز 23 مهر برابر با 15 اکتبر روز جهانی نابینایان است. روزی برای دیدن و دیده شدن افرادی که در تمام سال با نابینائی یا کم بینائی دست و پنجه نرم می کنند. روزی برای افرادی که همواره در کنار سایر افراد جامعه زندگی می کنند اما آنطور که شاید و باید دیده نمی شوند. نابینایان هم همچون سایر انسانهای اطرافیانشان دغدغه های انسانی خود را دارند و ظلم است که با روشندل خواند آنها ایشان را افرادی با قدرت معنوی بالا بدانیم و به ابعاد دیگرشان توجه نکنیم.

 نابینایان هم همچون سایر مردم دغدغه کار و اشتغال دارند و حتی دغدغه آنها بیشتر است چون بسیاری از انسانهای سالم با نیافتن کار مرتبط با رشته تحصیلی شان به مشاغل دیگری می توانند روی بیاورند اما نابینایان هر شغلی را نمی توانند کسب کنند. پس باید حواسمان بیشتر به آنان باشد.

در کسب شغل نباید نابینایان را به واسطه ندیدن ناتوان دانست. حد اقل در دوره و زمانی که با نصب نرم افزارهای گویا بر روی کامپیوتر ها و موبایل ها کار با این وسائل هم برای نابینایان هموار شده دیگر محدودیت ها تا حد زیادی مرتفع شده است. قطعا کسی انتظار ندارد که کارهای نظامی و عملیاتی دیگر به نابینایان سپرده شود اما این افراد در زمان حاضر حتی بسیاری از کارهای اداری را می توانند همچون سایرین انجام دهند.

معابر شهرهایمان هم نیاز به کمی اصلاح دارد تا نابینایان بتوانند به راحتی در شهر تردد کنند. خودتان را بگذارید جای یک نابینا. چشمانتان را ببندید و در یک پیاده رو با عصایتان به راه بیفتید. فکر می کنید با 5 دقیقه پیاده روی چند بار با داربستهای موجود در پیاده رو برخورد نموده یا در چاله های کوچک و بزرگ موجود می افتید؟ روشنائی های خیابان هایمان هم بسیاری اوقات برای تردد افراد کم بینا در شب مناسب نیست.

بگذاریم تنها محدودیت نابینایان ندیدن باشد نه بیکاری و...